Ambra powstaje z wydzieliny przewodu żółciowego w jelitach kaszalota i można ją czasem znaleźć unoszącą się na morzu lub wyrzuconą na brzeg. Ambra jest zwykle wydalana w kale.

Spekuluje się również, że masa ambry, zbyt duża, aby przejść przez jelita, jest wydalana przez pysk, co prowadzi do opinii, że ambra pochodzi przede wszystkim z wymiocin wieloryba. Grudki ambry są zwykle mielone na proszek i rozpuszczane w rozcieńczonym alkoholu. Prawdziwa ambra jest dzisiaj rzadko stosowana ze względu na ograniczenia handlowe i ochronę wielorybów. Jej unikalny piżmowy charakter dodawał długotrwały bukiet do zapachu olejków eterycznych z kwiatów, ale, co ważniejsze, ambra była środkiem utrwalającym dodawanym do perfum, który zapobiegał parowaniu zapachu. Niektóre chemiczne składniki ambry są obecnie wytwarzane syntetycznie.
Chociaż nielegalne jest używanie i sprzedawanie ambry w wielu krajach z powodu zagrożonego statusu kaszalota, rynki zagraniczne, zwłaszcza francuskie, nadal używają ambry naturalnej, szczególnie w przemyśle perfumeryjnym. Ambra to substancja opisywana również jako pływające złoto lub szary bursztyn.

Czasami jest znajdowana się na morzach i oceanach tropikalnych i jest stosowana jako środek utrwalający w perfumach, ponieważ najwolniej paruje.

Chociaż ambrę można znaleźć na powierzchni oceanu oraz plażach, można ją zdobyć zabijając kaszaloty. Jednak wydzielina kaszalota jest dość trudna do znalezienia i zwykle jest nielegalnie eksportowana z dalekich zakątków świata, dlatego ma tak bardzo wysokie ceny za grudkę. Istnieje również opinia, że palenie ambry dla dobrego zapachu czyni człowieka bogatym. Psy są znane z tego, że przyciąga je zapach ambry i dlatego czasami są używane przez poszukiwaczy do namierzania grudek na plaży. Sprzedaż ambry jest prawnie zabroniona w wielu krajach, ponieważ kaszalot jest gatunkiem zagrożonym, który jest chroniony na mocy ustawy o ochronie dzikiej przyrody. Kaszalot został uznany za gatunek zagrożony w 1970 roku.